دیکلرووس حشره كشي از گروه تركيبات ارگانوفسفره (مشتقات اسيدفسفريك) می‌باشد، كه بصورت غير سيستميك، با اثر تماسي، گوارشي، تنفسي (تدخيني) و نفوذي به فرم امولسیون (EC 50%) فرموله شده است. میزان حلالیت این ترکیب در آب در دمای 25 درجه سانتیگراد حدود 1% می باشد. دیکلرووس در محیط مرطوب هیدرولیز شده و تولید اسید فسفریک میکند. دیکلرووس در آب و محیط های اسیدی به تدریج و در محیط های قلیایی به سرعت هیدرولیز می‌شود.
مکانیسم اثر:
دیکلرووس حشره کش و کنه کش غیرسیستمیک و نفوذی با اثر تماسی و تنفسی (تدخینی) و اثر ضربه ای شدید، دارای دوره محافظتی کوتاه می باشد. این ترکیب خاصیت تخم کشی بالایی دارد ولی به علت دوام و باقیمانده کم روی محصول، روی کنه ها ضعیف تر از حشرات اثر میکند. اثر این سم در مهار آنزیم کولین استراز در سیستم عصبی جانوران است. استیل کولین به عنوان ناقل پیام عصبی در فضای بین سیناپسی عمل میکند و موجب تحریک اکسون بعدی می‌شود. دیکلرووس در بدن حشره موجب تجمع در سیناپس شده و در نتیجه تحریک رشته عصبی بعدی به صورت مستمر ادامه می‌یابد. چون آنزیم کولین استراز لازم برای تجزیه استیل کولین در فضای بین سیناپسی و حذف این تحریک مستمر، بواسطه سم دیکلرووس بلوکه شده است.
موارد مصرف:
درختان میوه- سبزی و صیفی جات- چایکاری.
دستور مصرف:
علیه شته ها ، تریپس ، عسلک ، مگس سفید سبزیها و جالیز - درختان میوه 1 تا 2 در هزار - صیفی جات و چایکاری 0/5 تا 1 در هزار - در سبزی کاری ها 1/5 تا 2 در هزار - در گلخانه ها برای هر 100 متر مکعب حجم ، مقدار 8 سانتی متر مکعب از50%EC کافی است.
قابلیت اختلاط:
مصرف دیکلرووس در دوز توصیه شده هیچ خطری را روی گیاه تهدید نمیکند. به استثنای گلسرخ، داودی، و خیار که بایستی با دقت بیشتر محلول پاشی انجام شود، زیرا ممکن است در شرایط خاص حساسیت نشان دهند. از اختلاط دیکلرووس با ترکیبات قلیایی و چینومتیونات و پلی سولفیدها اجتناب شود.
ملاحظات عمومی:
قبل از مصرف سم، برچسب آن را به دقت مطالعه نمایید.
جهت اطلاع از جزئیات با کارشناسان حفظ نباتات منطقه مشورت نمایید
فروش این سم بدون نسخه گیاه پزشک ممنوع است